Grecy zaczynają każdy posiłek od meze czyli małych przystawek. Przeważnie są to pity, oliwki, dolmades czyli mini gołąbki bezmięsne, nadziewane papryki i przede wszystkim różnego rodzaju pasty.
Nazwa tych past może być myląca, bowiem końcówka salata wskazywałaby na sałatkę, a to jednak nie jest sałatka, tylko gęsta pasta do pity i chleba lub do wyjadania łyżeczką.
Najczęściej spotkacie właśnie melitzanosalata ( pasta z bakłażana), tzatziki( jogurt z ogórkiem i czosnkiem oraz tirokafteri ( pikantna pasta z fety, jogurtu i papryki). Dziś u mnie w kuchni melitzanosalata, moja ulubiona, co roku w Grecji zamawiam ją do każdego posiłku. Za każdym razem smakuje inaczej, bo przepisów jest na nią mnóstwo, za każdym razem jest po prostu boska!
Pasta jest kremowa, lekko kwaśna, lekko czosnkowa, z pietruszką. Smak pieczonego bakłażana jest dla mnie zupełnie inny od bakłażana smażonego, przede wszystkim dlatego, że nie ma w sobie tłuszczu, który smażony bakłażan chłonie jak gąbka. Musicie koniecznie spróbować!
Składniki:
- 1 duży bakłażan
- 1 mały pęczek natki pietruszki
- 1 łyżka octu z białego wina
- 2 łyżki oliwy z oliwek
- 2 ząbki czosnku
- sól
- pieprz
Piekarnik rozgrzewamy do 200 stopni. Umytego i osuszonego bakłażana układamy w całości na ruszcie i pieczemy około 30 minut, aż skórka będzie mocna pomarszczona i wręcz lekko przypalona, a po nakłuciu bakłażan będzie miękki.
Warzywo studzimy, a następnie przekrawamy na pół i wyciągamy miąższ łyżką do miski.
Do bakłażana dodajemy ocet i oliwę, posiekaną natkę oraz czosnek przeciśnięty przez praskę. Doprawiamy solą oraz pieprzem i blendujemy na niezbyt gładki krem.
Próbujemy i jeszcze doprawiamy, jeśli mamy taką potrzebę.
Do melitzanosalata można dodać drobno pokrojonego pomidora bez pestek, paprykę lub chilli. Niektórzy dodają też trochę jogurtu greckiego.
Ja lubię taką wersję podstawową i do niej was zachęcam!
